Bernoulli, Johann I an Liebknecht, Johann Georg (1714.07.07)
[Noch keine Bilder verfügbar]
| Kurzinformationen zum Brief mehr ... | |
|---|---|
| Autor | Bernoulli, Johann I, 1667-1748 |
| Empfänger | Liebknecht, Johann Georg, 1679-1749 |
| Ort | Basel |
| Datum | 1714.07.07 |
| Briefwechsel | Bernoulli, Johann I (1667-1748) |
| Signatur | Forlì, Biblioteca Comunale, A. Saffi . Fondo Piancastelli. SIGN: 261 |
| Fussnote | |
Viro Celeberrimo atque excellentissimo
Joh. Georgio Liebknecht.
S. P. D.
Johannes Bernoulli
Litterae Tuae humanissimae, quas hesterna luce accepi, mirifice me delectarunt Vir Celeberrime[1], eoque magis quod ex iis cognoscere potui singularem tuam erga me benevolentiam, etsi ejus nulla a me hactenus Tibi data occasione: nec verbis tantum testari contentus, voluisti eam obsignare luculento munere, intelligo librum Tuum curiosissimum quem mihi dono misisti et pro quo debitas refero gratias; Facile judicabis me eum magna cum voluptate lecturum, quam primum per otium licuerit; Interim fugitivo perlustranti oculo nondum contigit observare utrum cum Anglis quibusdam, quos secutus est Dethlevus Cluverus in sua Gaeologia,[2] deducere velis diluvium universale quod maximum vocas a vaporibus Cometae cujusdam prope terram perlabentis ejusque athmosphaeram stringentis. Quid de calculi infinitesimalis controversim sentiam atque de litibus ab Anglis suscitatis, ipsi Illustr. Leibnitio mentem meam prolixe aperui, eique argumenta non levioris armaturae subministravi, quibus Anglorum arrogantiam retundere possit, et quorum non nulla jam adhibuit in schediasmate quod Cl. Wolfio editore in lucem prodiit et cujus mentionem facis in Litteris Tuis, neque vero video cur Auctoris nomen dissimuletur, postquam in Diario illo germanico quod Lipsiae imprimitur sub titulo Deß Büchersaals[3] diserte Leibnitio tanquam Auctori ascribis notaverim schediasma hocce, quod etiam Wolfius in suis ad me litteris sine ambitu affirmavit. Exposui sententiam hac de re meam Dno. Magistro Langhansen, eique varia monstravi documenta quibus dubia reddi posset fides ejus qui edidit Commercium Epistolicum Anglicanum ut quaedam epistolae in eo contentae, videri possint vel truncatae vel suffarctae, vel omnino confictae, quae quidem omnia Ampl. Leibnitio perscripsi, ut scilicet in Litteras quas quondam cum Anglis commutaverat inquirat et autographa cum impressis hisce conferat, ubi si deprehenderet quondam imposturam hoc omnium optimum foret remedium ad reprimendos Anglorum insultus; Et ita Leibnitius multo melius ipse quam quisquam alius rem suam agere poterit. Ego vero inprimis peculiares habeo rationes, cur nolim publice immisceri his litibus; nam ut coeteras taceam, haec sola silentium mihi imponit, quod cum uterque mihi faveat et Leibnitius et Newtonus et ab utroque varia favoris signa acceperim, ingratum mihi foret si alterutrum a me abalienarem nedum infensum mihi redderem. Fortassis etiam si puram dicerem veritatem, neutri per omnia placerem, quomodo enim duobus litigantibus arrideret, si dicerem (quod equidem dicere possem citra jactantiam) eos dum litigant forte de eo tantum uter primum aedificii posuerit lapidem, prorsus interim silere quod a me fratreque meo jam beato aedificium ipsum pro maxima parte sit extructum; quod Leibnitius alicubi candide agnovit et fassus est, diserte dicens calculum differentialem eousque a nobis promotum esse, ut jam magis noster quam suus appellari mereatur.[4] Quod ad calculum integralem attinet, sicuti nomen a me obtinuit, ita ante me ad regulas algorithmicas universales eum redegit nemo; nec ejus vel vestigium inveneram apud Auctores, omnia quippe tum temporis eo reducere conabantur ut per series vel progressiones explicarent. Sed ne Anglorum exemplo gloriam mordicus sectari videar, quid mihi debeatur publice non urgeo neque per praecones conductos more nonnullorum promulgari facio: si cujuspiam interest scientiarum progressum cognoscere, scrutetur scripta quae extant, quae non extant in eruditorum scriniis quaerat, si postea nihil ad nos pertinens invenerit, etiam nihil ab eo laudis postulabimus.
Vale Vir Clarissime ac mihi fave.
Dabam Basileae a. d. VII. Juli 1714
P. S. Lubentissime videbo scriptum quod publico promittis, in quo sententiam Tuam de controversia praememorata tutius Te expositurum asseris.[5]
Fussnoten
Zurück zur gesamten Korrespondenz