Hermann, Jacob an Bernoulli, Johann I (1704.06.23)

Aus Bernoulli Wiki
Zur Navigation springen Zur Suche springen


Briefseite   Briefseite  


Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor Hermann, Jacob, 1678-1733
Empfänger Bernoulli, Johann I, 1667-1748
Ort Basel
Datum 1704.06.23
Briefwechsel Bernoulli, Johann I (1667-1748)
Signatur Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 659, Nr.6*
Fussnote



File icon.gif Viro Excellentissimo et Clarissimo,

Fautori suo Honoratissimo

Dno. Johanni Bernoulli Matheseos Professori

Celeberrimo

S. P. D.

Jacobus Hermannus.

Quanto in moerore jacuerim audito tristi nuntio de periculosissimo quo conflictatus es morbo, vel Rev. noster Samuel Werenfelsius Veteris jam Test. Profess. dixere poterit, apud quem ea de re certior primum factus fui: vultus etenim meus pallore ilico perfusus afflictae mentis apprime perspicuus erat Sermo, parumque abfuit quin in lachrymas ibidem liquescerem. At quanto majori animus perculsus fuit tristitia ex ingrato hujusmodi nuntio; tanto majus contra gaudium sanitatis Tuae reditus in animo meo excitavit. Deus O. M. omnis sanitatis scaturigo et Author Excell. Tuae amissam vel languidam nunc sanitatem reddat eamque magis magisque firmet, Teque in seros usque Annos sospitem et incolumem servet, quo dulcissimae quas excolimus scientiae quarum in pomeriis extendendis Giganteos hucusque fecisti gressus, majora magis accipiant incrementa, ad Sui gloriam, almae nostrae Universitatis commodum non minus quam splendorem, ad totius Reipublicae litterariae fructum, tandemque in posterorum stuporem et admirationem.

Non dubito quin Tibi ultimae meae 23 Febr. ad Wetstenium in Belgium missae recte fuerint redditae quibus inclusa erat Patris mei schedula qua Tibi tum gratias agere pro tot beneficiis quibus me hucusque mactasti, tum etiam significare voluit se libenter ad acceptandam mihi stationem extraneam manus daturum, qualem videlicet Tua qua polles apud primarios Belgii viros auctoritate tot meritis acquisita haud File icon.gif difficulter mihi obtinere vales, quodque non solum humaniter Te id facturum pollicitus es sed etiam ejus rei fundamenta jam posuisti; eandem vero ut pertexere pergas telam quamprimum corporis vires id permittent est quod humillime rogo. De coetero hac occasione curiositatem meam celare non possum, sciendi videlicet locum in quo januam mihi patere existimas.

Maxima cum voluptate ex Cl. Dn. Fratre percepi, nos futuro proxime Autumno Basileae Te visuros esse; faxit Deus ut iter faustum sit et commodum.

Ante aliquod tempus cum in examinandis Cluverianis scriptis nonnullis praeterito anno Hamburgi germanice edictis sub Titulo Crisis Temporum oder Curiöser Welt Mercurius etc.[1] occupatus tenerer, incidi in generalem quoque regulam inveniendi summam progressionis arithmetice proportionalium ad quamlibet potestatem elevatorum cujusmodi in ultimis Tuis meministi; eaque regula cum Cl. Dn. Fratris canone ad amussim congruere deprehensa est, et consistit in serie quadam, quae quousque opus est produci potest. Verbi gratia si sit . . . usque ad ; dico summam omnium terminorum fore ubi

.

etc. = etc. etc. etc.

Ex paucis hisce allatis terminis sufficienter elucet quomodo sequentes literae capitales eliciendae sint.

Quantum ad Cluverum attinet, ille respondere conatus est; ad ea quae circa finem meae responsionis ad Dn. Nieuwentiit ex litteris Dn. Fratris ad eundem Cluverum, attuli: verum tota responsio duabus tantum constans lineis adeo obscura est, ut vix divinari a quoquam possit quid ibidem loci velit. Interim suo tempore scriptum edam in quo ejus Quadraturam Parabolae ab Archimedea siquidem diversam sophisticam esse alio adhuc probabo argumento eoque pariter validissimo, quam Fraterno in Responsione mea allato. Est autem bonus hic vir inclarescendi pruritu nimio ferme occaecatus in eo quoque ridiculus, quod existimet differentialia prima , , etc. pro absolute nihilis a nobis haberi. Vale Vir Excell. meque Tuo favore et Amore porro dignare.

Basileae nono Calend. Julii MDCCIV


Fussnoten

  1. [Text folgt]


Zurück zur gesamten Korrespondenz (Bernoulli, Johann I)

Zurück zur gesamten Korrespondenz (Hermann, Jacob)