Bernoulli, Johann I an Morgagni, Giovanni Battista (1725.02.08)
[Noch keine Bilder verfügbar]
| Kurzinformationen zum Brief mehr ... | |
|---|---|
| Autor | Bernoulli, Johann I, 1667-1748 |
| Empfänger | Morgagni, Giovanni Battista, 1682-1771 |
| Ort | Basel |
| Datum | 1725.02.08 |
| Briefwechsel | Bernoulli, Johann I (1667-1748) |
| Signatur | BS UB, Handschriften. SIGN: L I a 674, fol.200 |
| Fussnote | Am Briefende zwei Zeilen eigenhändig angefügt |
Viro Incomparabili Joanni Bapt. Morgagno
Anatomicorum Principi
Joann. Bernoulli.
S. P. D.
De ingenti dolore ex inopinato nuncio de Filio meo Daniele graviter aegrotante percepto non est cur dubites, Vir praeclariss., at non levi solatio erigebar iterum cum paulo post intelligerem, Te cui vix parem habes in arte medendi juxta Viros doctiss. atque in eadem parte peritiss. Valisnerium Cogrossiumque junctis in unum vestris Consiliis tam prudenter tam valide occurisse morbo, ut statim spes affulgeret haud prorsus incerta fore, ut aeger ex vitae periculo sit feliciter evasurus; at sane quod maxime me affecit laetitia accepi nudius tertius ex litteris Illustr. Poleni (cujus humanitatem erga me meosque vix unquam satis laudavero) tum et ex aliis ab ipso Daniele exaratis spem conceptam minime fuisse vanam quandoquidem parum jam absit qu[o]minus sanitati restitutus haberi queat, nihilque fere amplius desiderari quam virium redintegrationem, quam autem deo O. M. juvante non diu emansuram confido. Concesserat meus Daniel Patavium, eo quidem animo, ut Te in re anatomica docentem audire[t] indeque hujus artis peritior evaderet doctiorque certissima spe fretus felicissimi successus, quo enim alio Duce atque auspice uti potuisset quam Te Vir praestantiss., qui unanimi consensu omnibus qui in toto orbe florent hoc tempore Anatomicis longissime antecellis? Sed aliter Deo visum est, qui quippe voluit ut si non eruditionem saltem amissam sanitatem Te opitulante recuperaret Filius meus, eam enim restitutam 
potissimum Tibi Tuaeque dexteritati atque peritiae post Dei auxilium deberi perscriptum mihi est. Nescio vero qua ratione fiat, ut qui insignem meruisses pro tanto beneficio remunerationem, eo tamen generositatis procedas, ut acceptare detrectes, quod summo jure et petere et exigere poteras; In aere adhuc sum Tibi pro alio beneficio quod quoad vixero, in mei ruborem recordor, muneris scilicet splendidissimi quo me olim mactasti Adversariorum Tuorum Anatomicorum. Operis sane Cedro digni; cum vero nihil habeam quod rependam nedum quod abs Te acceptis tum officiis tum beneficiis aequiparari mereatur, nihil superest aliud quam Te obsecrare, ut credas me Tuae Humanitatis atque Eruditionis fore perennem Admiratorem et Cultorem. Vale, Vir Inclyte.
Dabam Basileae a. d. VIII. Eid. Februarij MDCCXXV.
[1] Adgnatus meus Nicolaus Professor quondam Matheseos in Archilyceo Patavino verbis meis officiosissimam Tibi dicit salutem.
Fussnoten
- ↑ Ab hier eigenhändig
Zurück zur gesamten Korrespondenz