Scheuchzer, Johannes an Bernoulli, Nicolaus I (1712.03.13)

Aus Bernoulli Wiki
Version vom 9. Juli 2015, 15:22 Uhr von Maintenance script (Diskussion) (Importing text file)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen


Briefseite   Briefseite  


Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor Scheuchzer, Johannes, 1684-1738
Empfänger Bernoulli, Nicolaus I, 1687-1759
Ort Zürich
Datum 1712.03.13
Briefwechsel Bernoulli, Nicolaus I (1687-1759)
Signatur Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 25:Nr.18
Fussnote



File icon.gif Nicolao Bernoullio Suo. S. D. Johannes Scheuchzerus.

Quid Tibi Amicissime Bernoulli (vereor dicere) cum hominum fere ignavissimo rei est. Solici jam fere Annum fateor, solicissem adhuc dum nisi Celeberrimi D.i Patrui Tui[1] stimulo excitatus forem, illi subitam hanc meam diligentiam adscribe non mihi, interim ex his ipsis noveris eum me esse qui aliquando excitari possim: Vix tamen Credes, quod ad defensionem meam tantum, plurimis ijsque gravissimis me inplicatum, et veluti illa queatum esse negotiis, quae me a debito meo retinent officio; non tamen retinebunt in posterum, meliorem frugem promitto, promissam etiam tenebo: Urget me, ut redeam ad ceptum meum, nunc praecipue Collegium Anatomicum quod jam per trimestre fere spatium teneo,[2] urgent et alia. Sed non Tu solus es ex ijs quibus mecum commercium est, qui Literis destituatur meis, sine quaeso conqueratur Varignonius noster, ad quem nullas unquam ex eo quo Parisijs eum liqui, Literas dedi, non dedi, quia nondum ad manus sunt digna eodem viro Crystalli Islandici frusta,[3] sunt et alij.[4]

Quid interim ad Epistolam Tuam ante annum circiter ad me datam[5] respondeam nescio sane, cum eadem infelicitate et ignorem contentum, nec etenim jam inter scripta mea in eandem inquirere vacat. Sed responsum petis! quaeso Vir Amicissime ex aversa pagina, vel alia quavis forma responsionem quam libet ipsemet, si quidem Tibi succurrat petitum Tuum, et nullus dubito quin eandem subscripturus sim. Jocatur homo, dices, verum est, Tu idem optime nosti me serijs jocos quandoque miscere quam maxime amare, imo ipsos hosce jocos File icon.gif cum alia desit materia, responsi loco tene, tene et hunc simul jocum, simulque rem seriam colophonis loco, fac nempe ut promissis Tuis stes, et ad nos venias, aliquot saltem per dies, utere domicilio nostro perinde ac Tuo imo nostris perinde ac Tuis, fac me voti compotem antequam in ea incidas tempora quae Te amicorum esse non amplius sinent. His vale et prout facis (quod certo scio) amare me perge.

Dabam Raptissime ut vides Tiguri III. Idus Martij MDCCXII.


Fussnoten

  1. Johann I Bernoulli (1667-1748).
  2. Das Collegium anatomicum war 1686 vom Zürcher Stadtarzt und Chorherr Johannes von Muralt (1645-1723) als erste Zürcher Medizinschule gegründet worden und “machte Zürich zum Zentrum der naturwissenschaftlichen und medizinischen Studien der ganzen Ostschweiz. Sein Eydgenössischer Lustgarten ist der erste Versuch einer schweizerischen Flora. Sein Nachfolger in der Professur war der grosse Chorherr und Stadtarzt Johann Jakob Scheuchzer“. (Rübel, Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Zürich (Neujahrsblatt, hg. von der Naturforschenden Gesellschaft in Zürich auf das Jahr 1947, 149. Stück), Zürich 1947, pp. 3-4).
  3. In einem Brief von 1712.04.28 erkundigt sich Pierre Varignon bei Johann I Bernoulli nach dem Verbleib der Sendung eines "Isländischen Kristalls", den Johannes Scheuchzer ihm versprochen habe; Johann I Bernoulli setzte am 1712.06.08 Johannes Scheuchzer über die Nachfrage Varignons in Kenntnis, indem er wörtlich dessen Formulierung zitiert: “[Mr. Scheuchzer] le cadet a oublié qu’il m’avoit promis ici de m’envoyer du cristal de son pays qu’il me dist doubler les objets comme celui d’Islande” (Joh. I B. Briefe 3, pp. 492-493). Postwendend antwortet ihm Johannes Scheuchzer am 1712.06.13 aus dem Kloster St. Gallen, er lasse Varignon das gewünschte Objekt durch den Mittelsmann Johann Caspar Escher (1678-1762) zukommen. Davon setzt wiederum Johann I Bernoulli am 3. Juli 1712 Varignon in Kenntnis: “A propos de Mr. Scheuchzer le Cadet; je luy ay ecrit pour luy demander pour vous du Crystal d’Islande: aprez un[e] attente de 5 ou 6 semaines il m’a repondu du Couvent de St. Gall qu’il vous avoit envoyé de ce crystal par un etudiant nommé Escher [...], ensorte que vous l’aurez reçu à l’heure qu’il est.” (Joh. I B. Briefe 3, p. 507). Johann Bernoullis Angabe, es seien 5 bis 6 Wochen verstrichen, bis Johannes Scheuchzer geantwortet habe, lässt sich durch die vorliegende Korrespondenz nicht belegen. Dass er selbst über seinen Neffen Nicolaus I und seinen Sohn Nicolaus II Bernoulli ein Bruchstück aus Johannes Scheuchzers Sammlung erhalten hat, erwähnt er nirgends. Am 18. August 1712 schreibt Pierre Varignon an Johann I Bernoulli, dass er den gewünschten Kristall durch Johann Caspar Escher erhalten habe (Joh. I B. Briefe 3, p. 512).
  4. Pierre Varignon (1654-1722) stand im Briefwechsel mit Johann I Bernoulli und im persönlichen Kontakt mit Johannes Scheuchzer. Vier Briefe von Varignon an Johannes Scheuchzer aus der Zeit von 1712-1715 sind erhalten (ZB Zürich, Ms H 348, pp. 227-236).
  5. Johannes Scheuchzer an Nicolaus I Bernoulli von 1711.03.22.


Zurück zur gesamten Korrespondenz