Bernoulli, Johann I an Scheuchzer, Johannes (1712.02.03)

Aus Bernoulli Wiki
Version vom 9. Dezember 2014, 15:41 Uhr von Maintenance script (Diskussion) (Importing text file)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen


Briefseite   Briefseite  


Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor Bernoulli, Johann I, 1667-1748
Empfänger Scheuchzer, Johannes, 1684-1738
Ort Basel
Datum 1712.02.03
Briefwechsel Bernoulli, Johann I (1667-1748)
Signatur ZB Zürich. SIGN: Ms H 321a, Nr. 39, pp. 113-114
Fussnote



File icon.gif Celeberrimo atque Pereximio Viro

Joh. Scheuchzero

S. P. D.

Joh. Bernoulli

Negotiorum multitudine impraesentiorum involutus pauca tantum scribo, quibus comitari volui haec quibus mecum benevole communicasti scripta nunc remittenda:[1]. Gratias ago ingentes pro communicatione et pro ea quam in me profuisti fiducia, talia enim non omnibus nisi intimis tantum concredi solent: Placet mihi mirifice ut et Ven.do Werenfelsio, cui jussu tuo legenda exhibui scripta ista, Ampl. Bodmeri mascula Defensio; sicuti e contrario affatim risimus Antistitis Vestri[2] insulsam accusationem: Laetati fuimus simul reperiri tandem inter Proceres Politicos, Viros cordatos et Eruditos (qualis certe imprimis Bodmerus Vester videtur) qui arrogantiam illam Theologicam, Papatum etiamnum redolentem, reprimere audeant et possint. Nec minorem prudentiam testatus est inclytus File icon.gif Vester Magistratus,[3] qui tam sanam in litibus istis componendis sententiam tulit. Omnis utique honos et cultus deferri debet Verbo Divino ejusque Ministris, sed quando affectant in nos imperium et coecam a nobis exigunt obedientiam[4] non in rebus religionis tantum sed in philosophicis quoque in quibus plerunque ipsi sunt talpis coeciores, certe non minorem tyrannidem exercent quam Ecclesiae Romanae Antistites in Sectatores suos et mancipia: et merito omnes nos quibus Christiana libertas cordi est eo allaborare debemus, ut jugum intolerabile quod nobis imponere gestiunt excutiamus, ne quod a collis nostris dum ex Ecclesia Rom. egressi fuimus ammovimus, duriori nunc subjiciamur; et ideo nobis tritum illud exprobrari possit Incidit in Scyllam qui etc.

Verzaliam scriptis meis superbire velle, ut aliquando Cornicula alienis pennis, non dubito: extat interim ejus publica confessio,[5] qua se mihi omnium quae novit in nostro studii genere debitorem sistit; sunt etiam mihi arma quibus eum confundere possem si inventis meis nimium abuti vellet. Suasu tuo pro inventis meis edendis libenter morem gererem, modo scripta mea quorum magna est copia in ordinem convenientem essent digesta. Videbo quid tempus et otium concesserit.[6] Vale et me amare perge.

Dabam Basileae a. d. III. Non. Febr. 1712.


Fussnoten

  1. Es handelt sich bei diesen zwei Schriften wohl um die mit dem Brief von 1712.01.17 gesandten Memoriale des Obmanns Johann Heinrich Bodmer und des Antistes Anton Klingler (ZB Zürich, Ms. T 410).
  2. Anton Klingler (1649-1713).
  3. Der kleine Rat unterstützte die Reformvorstösse Bodmers.
  4. Im Manuskript steht "obedientam".
  5. Giuseppe Verzaglia hatte in seiner Publikation Modo di trovare l’orbita, che descrivono i pianeti, in: Giornale de’ letterati d’Italia, III (1710), art. XIV, pp. 495-510 anerkannt, die benötigten mathematischen Kenntnisse von Johann I Bernoulli erhalten zu haben. Siehe dazu auch den Brief von Johann I Bernoulli an Johannes Scheuchzer von 1712.01.13.
  6. Johann I Bernoulli hat den von Johannes Scheuchzer erteilten Ratschlag der Publikation seiner unveröffentlichten Schriften zur Sicherung seiner Prioritätsansprüche erst durch die Edition seiner Opera omnia tam antea sparsim edita quam hactenus inedita, 4 voll., Lausannae/Genevae (M.-M. Bousquet) 1742, und seines Briefwechsels mit Leibniz unter dem Titel Virorum celeberr. Got. Gul. Leibnitii et Johan. Bernoullii commercium philosophicum et mathematicum, Lausannae/Genevae (M.-M. Bousquet) 1745, verwirklicht.


Zurück zur gesamten Korrespondenz