Hermann, Jacob an Bernoulli, Johann I (1708.04.21)

Aus Bernoulli Wiki
Version vom 13. Juli 2010, 08:06 Uhr von Maintenance script (Diskussion) (Importing text file)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen


[Noch keine Bilder verfügbar]


Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor Hermann, Jacob, 1678-1733
Empfänger Bernoulli, Johann I, 1667-1748
Ort Padova
Datum 1708.04.21
Briefwechsel Bernoulli, Johann I (1667-1748)
Signatur BS UB, Handschriften. SIGN: L I a 659, Nr.11*
Fussnote Siegelspuren



File icon keinbild.gif Ingeniosissimo et Celeberrimo Viro Joh. Bernoulli, Ph. et Med. D. et Math. P. P.

Jacobus Hermannus S. P. D.

Dum gratia Tua me excidisse inde suspicabar et dolebam, Vir Clarissime, quod nulla adhuc a Te epistola exhilaratus fuerim, ecce Leibnitianae et Varignoneanae literae prostratam mihi spem iterum erexerunt de perenni Tua erga me benevolentia in tantum me certiores reddentes quod ad eximios hos meos Fautores ita Te de me scripsisse viderem ut non nisi ex animo Tuo erga me benevolo et amoris pleno talia proficisci potuissent. Et Paternae tandem literae mihi nuntiantes, Tuam revera epistolam ad me fuisse dimissam, integrae iterum serenitati et tranquillitati restituerunt animum, quanquam deplorandum mihi acciderit accidens tuas literas aliasque Ampl. nostri Consulis Socini Tabellariorum negligentia hucusque deperditas, neutiquam ad me pervenisse.

De spectatiss. Parentis Tui obitu Tecum V. C. doleo Deumque precor ut alia omnis generis adversa a Te totaque honoratissima Domo abesse velit et jubeat. Ab altera vero parte Tecum iterum laetor Tibique ex toto pectore gratulor de Filii Tui natu majoris ad publicas lectiones promotione et applausu quam oratione in summo templo recitata feliciter recitata nactus est,[1] faxit Deus ut optimo cum fructu et successu studiis suis operam det et ut verbo omnia complectar, Parentis vestigia gnaviter premat ejusque ad instar summae eruditionis laudem tandem adipiscatur.

Ante sex circiter dies Marchionis Hospitalii Opus postumum[2] cum Commentariis Academiae Parisiensis 1706 accepi, in priore opere video Auctorem multum esse in Inscribendis Polygonis Circulo et arcubus circularibus in data ratione secandis quae omnia cum multis aliis a Te provenire suspicor[3]. In Commentariis Academiae Exceptis Tuo Schediasmate[4], Dn. Varignoni et dela Hire tenuia mihi videntur quae reliqui ibi protulerunt; Hirii autem tractatum ibi extantem de Lineis Cycloidalibus[5] nondum legere vacavit. Quid mali fecit Fatio in Anglia quod tam male habitus fuerit? Manfredii tractatum ut quam citissime fieri possit accipias curabo. Hisce vale et me ama. Gravissimo Dn. Scholarchae Socero Tuo cultum quaeso meum defer, ut etiam lectissmae thori Sociae. Cel. Fardella plurimum Te saluere jubet.

Patavii die 21 Apr. 1708.

File icon keinbild.gif

A Monsieur

Monsieur Bernoulli tres Celebre Pro-

fesseur des Mathematiques

à Bâle[6]


Fussnoten

  1. [Text folgt]
  2. [Text folgt]
  3. [Text folgt]
  4. [Text folgt]
  5. [Text folgt]
  6. Inhaltsübersicht Nr. 13: Hermann war beunruhigt über das Ausbleiben jeglicher Nachricht von Jo. I Bernoulli, aber die Briefe von Leibniz und Varignon und besonders die Nachricht seines Vaters über den Verlust eines Bernoullischen Briefes haben Hermann gezeigt, dass Joh. ihm immer noch dieselbe Zuneigung entgegenbringt. Hermann kondoliert Joh. Bzum Tode seines Vaters und gratuliert ihm zur Promotion seines ältesten Sohnes Nikolaus II und zu dessen öffentlichen Rede im Münster. Hermann hat mit den Parisern Memoiren des Jahres 1706 das posthume Werk von Hopital 2) erhalten. Hier spiele das Einschreiben von Polygonen in einem Kreise und die Winkelteilung nach einem gegebenen Verhältnis eine grosse Rolle, was ihm mit vielem andern von Bernoulli herzurühren scheint. Die Arbeiten in den Memoires mit Ausnahme derjenigen von de la Hire 3) und Varignon 4) scheinen ihm schwach. Die Arbeit von de la Hire "De lineis cycloidibus" konnte er noch nicht durchlesen. Hermann verspricht den Traktat {??}Manfred 5) zu so schnell als möglich zu schicken und frägt, was Fatio 6) gemacht habe, dass er so behandelt worden sei. 1.) s. Athenae Rauricae . Addita, pg. 10 ff. 2.) - - - Nikolaus II geb. 27 Jan. 1695 in Basel, Dr. jur. Prof. d. Techte in Bern (1723-1725), dann Prof. d. Math. in Petersburg. gest. 26. Juli 1726 in Petersburg. 2. Hospital, Guillaume François de, geb. 1661 in Paris, gest. 2. Febr. 1704 in Paris. Opus posthumum: Traité analytique des sections coniques et de leur usage pour la resolution des equations dans les problêmes tant determinez qu'indeterminez. Ouvrage posthume de M. Le Marquis de l'Hospital. Paris Jean Boudot 1707. 3.) de la Hire, Philippe. geb. 18. März 1640. Erst Maler und Architekt. 1678 pensionnaire astronome = Mitglied der Pariser Akademie, später Prof. d. Mathematik am Collège royale de France ... gest. 21. April 1718 in Paris. 4.) Varignon, Pierre. geb. 1664 in Caen. Seit 1688 Prof. d. Math. am College Mazarin & Mitglied d. Akad. d. Wiss. in Paris, später auch Prof. am College royal in Paris. 5.) Manfredi, 6.) Fatio, de Duillier, Nicolas. geb. 16. Febr. 1664 in Basel; Mitglied der Royal Soc. Nahm ums Jahr 1707 Teil an den mystischen Umtrieben der Camisarden (d. h. der aus den Cevennen geflüchteten Protestanten) in England und kam dadurch ins Gefängnis und an den Pranger ... gest. 10. Mai 1753 1753 in Maddersfield bei Worcester. (Poggendorf)


Zurück zur gesamten Korrespondenz (Bernoulli, Johann I)

Zurück zur gesamten Korrespondenz (Hermann, Jacob)