Trommius, Abraham an Bernoulli, Johann I (1717.02.28)

Aus Bernoulli Wiki
Version vom 7. Februar 2017, 12:02 Uhr von Maintenance script (Diskussion) (Importing text file)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen


Briefseite   Briefseite   Briefseite   Briefseite  


Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor Trommius, Abraham, 1633-1719
Empfänger Bernoulli, Johann I, 1667-1748
Ort Groningen
Datum 1717.02.28
Briefwechsel Bernoulli, Johann I (1667-1748)
Signatur Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 726:Bl.55-56
Fussnote Mit rotem Siegel



File icon.gif Viro clarissimo et amico veteri

Johanni Bernoully

S. P. D.

Abrahamus Trommius.

Non potui non a me impetrare, quin hoc temporis articulo literis meis te compellem. Nam dum Proceres nostri solennes ad te literas mittunt, et quidem de re magni momenti, quae et tuum ad nos reditum, et Academiae nostrae, cujus tu insigne olim lumen fuisti, emolumentum spectat; quidni et ego calamum arripiam, ut, quod illi a te petunt tibique offerunt, meis et votis et precibus secundem? Deus opt. max. pro sua in nos benignitate illustres Provinciae nostrae Ordines instigavit et permovit, ut junctis consilijs ac propensis animis nunc tandam collapsam pene Academiam nostram restaurare allaborent. Quem in finem ante octiduum mira harmonia et alacritate non modo clarissimum virum D. Rossal linguae Graecae Professorem, quem Frisiae Ordines ad Academiam Franekeranam hinc evocare tentabant, adaucto stipendio hic detinuerint; sed et quinque alios praeclaros in omni literatura viros eodem tempore ad docendum publice in hac nostra Academia vocare decreverint. In quorum numerum te quoque retulerunt, memores quid olim tua eruditione et in docendo ac disputando promptitudine in hoc nostro Athenaeo praestiteris. Nunc penes te est, Vir prudentissime, quo te velis vertere; an Groningam ad nos postliminio redire, an in File icon.gif patria tua remanere. Optem ego ex animo, ut tui denuo compotes fieri queamus. Reperies apud nos multos tui amantes, tuorumque in artibus ingenuis excolendis ac promovendis donorum dignos aestimatores. Plurimi quidem amici tui pristini in vivis esse desierunt, quos inter integerrimus noster Braunius et amplissimus Consul Altingius: sed interim et alij in te tuosque propensi adhuc in vivis sunt, quos inter et collega cognatusque meus Themmen, et Ego, summo Numine sic dirigente, etiamnum superstites sumus. Nec dubito, quin quatuor isti nunc recens vocati Professores eo in te animo sint futuri, ut volupe tibi sit cum ipsis ceu collegis conjunctissimis una vivere, et res vestras junctim in hac palestra bonae mentis agere. Me quod attinet, vegeta hactenus sum valetudine per Dei gratiam, juxta cum dilecta uxore mea, ejusque filio Doctore et Advocato Oostbroekio. Concordantiae meae Graecae in LXX Interpretes ab aliquo tempore Amstelodami typis excuduntur, curantibus imprimis Wetstenijs bibliopolis; quas spero futura aestate in lucem prodituras. Hac quidem vice nihil amplius animo occurrit quod addam, nisi ut meo meorumque nomine Dilectam tuam Liberosque nostro nomine plurimum salutes. Utinam πανοικί sospes et incolumis quantocyus secundo Rheni alveo Basilea Groningam appellas! Vale et salve in Domino.

Groningae. Anno 1717. pridie Kal. Mart.

File icon.gif Viro clarissimo ac doctissimo

D. Johanni Bernoully Professori

publico in illustri Academia Basiliensi,

et nunc denuo vocato ad Professionem

in Academia Provinciali quae est

Groningae.

Basileam.


Zurück zur gesamten Korrespondenz