Bilfinger, Georg Bernhard an Bernoulli, Johann I (1725.03.04)

Kurzinformationen zum Brief       mehr ...
Autor	Bilfinger, Georg Bernhard, 1693-1750
Empfänger	Bernoulli, Johann I, 1667-1748
Ort	Tübingen
Datum	1725.03.04
Briefwechsel	Bernoulli, Johann I (1667-1748)
Signatur	Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 653, Nr.24*
Fussnote	Auf fol.2r des Textes eigenhändige Randnotiz von Joh. I B.: "Solvitur aequatio ... ponendo x =z -+ b ..."

Viro Magnifico,

Dom.

Joanni Bernoullio,

Sal. et off.

Georgius Bernhardus Bülffinger.

Quod Novellae nunciarunt per hos dies, idem praesentes a Wolfio exaratae literae confirmabunt. Accepi 1. Mart. et has, et alias ad me datas quibus ex voluntate Illustrissimi Legati nunciatur mors Monarchae "mit bitte, weilen er über die in händen habende commissiones neuer instructiones benöthiget seye, das engagement biss zu deren einlangung anstehen zu lassen und sich biss dahin zu gedulden."

Facile divino, si turbentur res Russorum, concidere institutum Academiae: Si tranquilla evadat successio, lentos fore progressus, sed postmodum tutiores. Itaque fateor, me de praesenti abjicere spes Russicas, nonnisi novis et instantioribus sollicitationibus resumendas. Divinae providentiae nutum interpretor, quod nondum in via constitutus, aut dimissionem ultimam nactus fuerim; solam enim transigendi veniam flagitavi et obtinui. Litterae etiam meae, quibus subscripsi conditionibus oblatis, 800 scil. Rubelorum annuorum, et 300 Imperialium pro itinere faciendo, adhuc dum in manibus Wolfianis latuerunt, cum id nuncii Berolino accepit; adeoque, si repeti sollicitationes continget, licebit adhuc pro re nata consentire, aut dissentire.

Salarium, quod ultimo ad hanc summam extenderunt rogati obtentu eo, quod publico in munere constitutus ipsorum vocationi nihilominus aures adhibuerim obsequiosas, et de quo, dum ex ultimis Legati ad me literis de consensu Imperatoris certior factus sum, nihil licebat memorare, satis lautum puto pro nostris moribus: Neque, si in posterum de securitate constet sufficienter, repugno digressioni in quinquennium; salvo regressu in praesens munus, quem sua Sponte mihi serenissimus Princeps indulgere jam tum, ut intellexi, constituit clementissime.

Litteras Tuas et Filii dimittam ad Chr. Wolfium in crastinum: asservabit illas cum meis, donec voluntatem Tuam denuo intellexerit.

Gaudeo convaluisse filium, spem Patris, et Rei publicae Litterariae magnam.

Accepi Lipsia 12 Exempla Iconis Tuae vel tandem. Ea, quamprimum fuerit, cui deferendas dare possim, transmittam. Spero, lites meas Metaphysicas conquieturas post editum libellum, qui nunc excuditur. Tum vero curabo, ut ad quietiora me studia conferre possim.

Liceat hoc loco, Tuam vel tribus verbis sententiam officiosissime requirere. Num, aut ubi exstent artificia separandi indeterminatas huius formulae, in quam incidit Auditor meus dissertatiunculam prelo paraturus, et cui similes nondum memini publice solutas, universaliter. Est vero haec $y^{2}dy^{2}+2xydxdy-y^{2}dx^{2}\pm 2bydxdy=0$. Specialem casum deprehendo summabilem, si supponatur $y^{2}dy^{2}-2bydxdy=0$ et $2xydxdy-y^{2}dx^{2}=0$. Prodit enim utrinque Parabola, quae satisfacit Problemati. Si exstat methodus universalis, gratissimum fuerit, si locum allegaveris. Excusabis vero eam quaestionem: heri enim oblata est, adeoque recens memoriae, dum hoc scribo; et quem potius in talibus adire liceat, nemo est, dum omnia paene integrandi artificia ex Te omnes didicerunt.

Vale, Vir Maxime, et cum Tuis vive feliciter.

Dab. Tubingae d. 4. Mart. 1725.

---

Fussnoten

Zurück zur gesamten Korrespondenz